159. Kufer skończony :)

Wspominałam już, że niedawno byłam w domu dziadków mojego męża. Niestety nie ma ich już wśród nas, ale jeździmy tam czasami. Dziadek miał zamiłowanie do różnych nowinek technicznych, dlatego ostatnio znaleźliśmy tam mnóstwo starych zdjęć, które sam zrobił. Kocham takie zdjęcia i mogłabym je oglądać bez końca. Może kiedyś odnajdzie się też aparat.
Kufrów, kuferków i skrzyń babcia miała niezliczoną ilość i wszystkie wypełnione po brzegi torebkami i ubraniami :) Zamiłowanie prawdziwej kobiety ;) Chciałabym kiedyś mieć u siebie taki wielki kufer, ale obecnie nie mam go gdzie postawić. Jak będziemy mieli już swój dom, to na pewno zamieszka z nami :)
Nie mogłam się jednak oprzeć temu mniejszemu drewnianemu kuferkowi, który bardziej przypomina walizkę, ale nieważne jak go nazwiemy i tak będzie wyglądał równie pięknie :)

Gdy przyniosłam go do domu, był cały zakurzony, brzydko pachniał, z dziurami zrobionymi przez korniki, ale miał w sobie to coś :) Mój mąż jak zwykle nie był zachwycony, bo w małym mieszkanku brakuje już miejsca, a ja ciągle przynoszę coś do mojej kolekcji staroci :) Nie przejęłam się zbytnio jego marudzeniem, bo przecież ja coś wymyślę :)

Tak wyglądał w trakcie prac

Tak wygląda teraz:

Kufer ma przetarcia w niektórych miejscach, ale to zamierzony efekt, bo skoro to jest stary przedmiot z duszą, to nie można zrobić z niego nowego, bo taki mogę sobie kupić w sklepie. Znalazło się również dla niego zastosowanie i miejsce docelowe :) Stał się moim kufrem łazienkowym na kosmetyki. Nie wszystko jeszcze się w nim znalazło, bo nie miałam czasu na przenoszenie, ale niedługo to nadrobię :)

Musiałam dopasować do niego różne pojemniczki, bo jak już coś robić, to dokładnie :) Koszyczki, pudełeczka i pojemniczki pomalowałam białą farbą i tak właśnie mieszkają teraz moje kosmetyki.

 

Koszyczek z zestawu Farmony przemalowany na biało :)

Ten koszyczek też musiałam przemalować, bo nie pasował do całości :)

Tutaj są dwa pojemniki po herbatkach dla dzieci i jeden niższy po Ricore :)

Walizkę ozdobiłam jedynie wewnątrz, bo zależało mi na delikatnym i kobiecym wykończeniu. Dzięki kwiatom wiadomo, że walizka należy do kobiety :)

Jak widzicie moja miłość od pierwszego wejrzenia, kilka wieczorów i mnóstwo zaangażowania dały całkiem przyjemny efekt :)

Mam nadzieję, ze chociaż jedna osoba dobrnęła do końca ;)

Miłego dnia :*